Uyuşturucun pençesinde 17 yıl boğuşup kurtulan Yücel Kuran, kurduğu Anka Yaşam Derneği ile bağımlıları hayata bağlıyor. Yardım olmadan bağımlıların tek başlarına düzelmelerinin neredeyse imkânsız olduğunu söyleyen Kuran, “Ben 17 sene madde kullandım, 2 sene sokaklarda ölmeye çalıştım. Beni hayata eski bağımlı bir psikolog döndürdü. Bağımlılıkları herkes atlatabilir. Yeter ki yanlarında olalım” diyor.
TOLGA SAÇIKARALI
HİÇ KURTULAMAM SANIYORDUM
-UYUŞTURUCUYU NASIL BIRAKTINIZ?
İki yıl boyunca sokakta yaşadım. Ölmeye çalıştım, ölemedim, kurtulamadım yaşayamadım... İki yıl öyle geçti. O zamanlar metrobüste uyurdum. Metrobüs 24 saat çalışıyordu. 40 kiloya kadar düştüm. Bayılmışım bir gün. Elimi bir açtım, bir tane kart vardı elimde; Bir derneğin kartı. Gittim o derneğe. Üstüm başım leş gibi, 2 yıl banyo yapmamışım. Bir psikologla güreşeceksin dediler. "Cepte bir lira yok. Ne psikoloğu? Bunlar kim?" diyorum. Psikoloğa gittik adam anlatırken "Ya ağabey ben 17 yıldır içiyorum, ben sokağa düşmüşüm, kurtulamıyorum, yapamıyorum." dedim. Bana dedi ki: "Ben de eski madde bağımlısıyım. Kurtuldum.” Bir yemek yedik sonra “Yücel'i yatılı merkeze götürün” dedi. Yıkadılar, yeni elbiseler verdiler, tıraş ettiler. Orada bir yatağa yattım. Yatak öyle değerli bir şeymiş ki yani elhamdülillah yatak bu. Gece yatıyorsun, kapalı, bir yer açık değil, güvendesin, üstüne bir şey örtüyorsun. İki yıl boyunca benim sırtım yatak yüzü görmemiş. Allah onun farkına varmayı nasip etti bana. O uyuşturucu ki ben annemi, babamı değişmişim, eşimi, kızımı değişmişim... Uyuşturucu içmek için bunların hepsinden vazgeçmişim. Beni bu dünyada uyuşturucu kadar ne mutlu edebilirdi ki? Böyle bir şey yok zannediyordum. Varmış meğer: Allah varmış, maneviyat varmış, ahiret varmış... İşte bunları böyle düşündükçe bunlara sarıldıkça uyuşturucunun kafasının 100 milyon katı daha güzel bir his geliyor.
BEN KURTULDUYSAM HERKES KURTULABİLİR
-BAĞIMLILIKTAN KURTULMAK İSTEYEN BİRİSİ İLK NE YAPMALI? NASIL BİR YOL İZLEMELİ?
Buraya bir tane madde bağımlısı çağıralım. Beni gizleyin. Ona anlatın tedavi yollarını. O zaten bunları biliyor. Hep denemiş başaramamış benim gibi. Ben 17 yıl uğraştım başarmak için. Ama o başarmış birisini görürse, kurtulmuş birisini görürse, o kurtulabilir. Ben 40 yaşındayım. Eşim öğretmen. 1 çocuğum var, bir tane çocuğum daha 1 olacak Allah nasip ederse. Onun akrabaları var, benim annem, babam var. Ben bunu yapabildiysem herkes yapabilir. Ama herkes taşın altına elini sokacak. Kadın ya, mahrem ya, 25 yaşında kaldırımda yatıyor, kendinden geçmiş. Kimse kaldırıp kenara koymuyor. Bir ambulans çağırın Allah rızası için, bir yardım edin, bir üstünü örtün. Bir insan isteyerek, bilerek kendini bu hale sokar mı? Aklı başında olsa yapar mı? Köpek kuyuya düşüyor da yüz kişi canlı yayın yapıyor kuyudan. Tamam, kuyudan çıkarmak için bütün insanlar seferber olsun ama insanımızın da elinden tutalım artık. Açıkçası bu kardeşlerimin desteğe ihtiyacı var. Bu desteği de bulamıyorlar. İlk yapmaları gereken iş; ehil ve vicdanlı insanlardan ve kurumlardan destek almak. Bu illetten tek başına kurtulmak neredeyse imkânsız.
-DERNEK KURMA FİKRİ NASIL ORTAYA ÇIKTI?
Anka Yaşam Derneği'ni kurma fikri, aslında kendi yaşadığım kişisel deneyimlerden ve bu süreçte edindiğim derin içgörülerden doğdu. 17 yıl boyunca maddeyi bırakma serüvenim, bana bu alanda mücadeleye nasıl katkı sağlayabileceğimi gösterdi. 10 yıl boyunca, insanların bu süreçten nasıl geçtiği, hangi aşamalarda zorluklarla karşılaştıklarını ve en etkili desteğin nasıl sağlanabileceğini gözlemledim. Ancak, daha kapsamlı bir değişim yaratmak için sadece madde kullanan kişilere destek değil, aynı zamanda önleyici ve koruyucu çalışmaların da çok önemli olduğunu anladım. Bu maddeleri itibarsızlaştırarak yeni gelen nesli kurtarabileceğimizi farkettim ve bu düşünceye inanan insanlarla birlikte yeni bir yola çıktık.
ZORLUKLAR VE İLGİSİZLİK BATAKLIĞA SÜRÜKLÜYOR
-İNSANLARI UYUŞTURUCUYA SÜRÜKLEYEN SEBEPLER NELER?
İlk olarak zorluklar önemli bir faktördür. Depresyon, kaygı, travma ya da düşük özsaygı gibi duygusal zorluklar, uzatılarak geçici bir rahatlama arayışına sebep olabilir. Bu sebeplerin her biri, bir kişinin bağımlılığa sürüklenmesinde etkili olabilir. Madde bağımlılığını anlamak ve önlemek için bu çok yönlü sebepleri göz önünde bulundurmak lazım. Derneğimizin amacı; işte bu sebeplerin her birine karşı bilinçli ve etkili bir mücadele yürütmek…
AİLELER ÇOCUKLARI YARGILAMADAN DİNLEMELİ
-AİLELER ÇOCUKLARINI BAĞIMLILIKTAN KURTARMAK İÇİN NE YAPMALI?
İlk olarak, ailelerin çocuklarıyla açık ve dürüst bir iletişim kurmaları gerekiyor. Çocuklar, yaşadıkları zorlukları ve bağımlılıkla ilgili hissettiklerini rahatça paylaşabilmeliler. Bu nedenle suçlamadan ve yargılamadan dinlemek çok önemli. Ayrıca, ailelerin çocuklarının bağımlılığının kökenlerini anlamaya çalışmaları gerekiyor. Çoğu zaman bağımlılıklar, bir içsel boşluğu doldurma ya da duygusal bir problemi gizleme çabasıyla başlar. Bu noktada, profesyonel yardım almak kritik bir adım olabilir. Psikolojik destek ve bağımlılık eğitim merkezleri, süreci yönetmek için uzmanlık sağlar. Aileler, çocuklarını yalnız bırakmamalı ve onların tedavi sürecine aktif olarak dâhil olmalılar. Spor, sanat gibi alternatif etkinlikler ya da destek gruplarına katılım, iyileşme sürecini hızlandırabilir.
BÜYÜYEN PROBLEMLERİ YAVAŞLATARAK SORUNLARI ÇÖZEMEZSİNİZ
-YETKİLİLERİN BAĞIMLILIKLARI BİTİRMEK İÇİN HANGİ ÖNLEMLERİ ALMASI GEREKİYOR?
Öncelikle, bu işin vahameti tam kavranamamış durumda. Bağımlılık farkındalığı, yetkililer nezdinde de çok önemli sorun. Bu farkındalığı kazanmak, zaman ve çaba gerektiriyor; ancak bu vesileyle doğru yaklaşımlar ortaya çıkabilir. Bunun dışında, şu an yapılmaya çalışılan işler daha çok süreci yönetmek ve gittikçe büyüyen bu problemi yavaşlatmak üzerine kurulmuş. Gelecek nesillerin bu hastalıktan korunması gerekiyor. Bu hususta okulda eğitimler verilmesi gerekiyor. Eğitmenler yetiştirilmesi şart. Hangi uyuşturucu maddenin nasıl etkiler gösterdiğini ve bunu kullanan insanların nasıl sıkıntılara düştüğünü, yeni nesle şeffaf ve profesyonel bir şekilde anlatılmalı. Maalesef, gizlemek ve saklamaya çalışmak, bir koruma ve önleme refleksi olarak görülüyor. Biz bunu yanlış buluyoruz, çünkü eminiz ki bu maddelerin bir insanın hayatını nasıl mahvettiğini bilen bir çocuk, asla bu işlere girmez…
